This is it... Going home

14 juni 2013 - Milton, Canada

Het zit erop. Drie maanden... voorbij gevlogen!!!

Vrijdag

Mijn laatste werkdag. Vandaag werk ik mijn laatste taken af en ga ik samen met 12 collega's lunchen.  Na de middag heb ik een evaluatiegesprek met Don.
Hij begint met een cadeau: Ik krijg een sweater van Roots, een typisch Canadees kledingmerk. Ik bloos me helemaal te pletter :D
Nadien toont hij mij mijn evaluatie en lang verhaal kort; ik heb een zeer mooie evaluatie gekregen. Eind juni krijg ik mijn punt pas maar Don's evaluatie is alvast een mooi begin :)

Zaterdag

Vandaag een laatste dagje Toronto: Giftshoppiiiiiing. Ik spendeer de dag met Noor. Evident eten we een laatste keer de fameuze fish burger at Buster's Seacove. Smulleeeeen. Nadien shoppen we enkele uren en in de late namiddag gaan we naar The Internship kijken. Afsluiten doen we bij Melissa thuis met een frozen yoghurt. 
Echt geweldig die frozen yoghurt. Je vult zelf je potje met de smaken die je verkiest (taart, chocolade, fruitsmaken, peanut butter,...) nadien doe je er de gewenste toppings op (van koekjes tot smarties, fruit,...) en je betaalt voor het gewicht van je potje.
Frozen Yoghurt Yeh Frozen Yoghurt

Zondag

Om 8u30 neem ik de bus vanbij Melissa naar Union Station. Daar heb ik om 9u20 mijn trein richting Montreal. Het is een treinrit van 5u maar de tijd gaat bijzonder snel voorbij. Om 14u30 kom ik aan in het zonnige Montreal. Met pak en zak moet ik nu tot aan het hotel zien te geraken. Het ligt op een kleine 2 km van het station en dus beslis ik een Bixi fiets te nemen. Het alombekende systeem waarbij je 24uur beschikking hebt tot fietsen die overal in de stad te vinden zijn. Geniaal. Op een kleine 10 minuten sta ik aan het hotel. 
Montreal bixi
Na in te checken verken ik de stad. Het is het weekend van de Formule 1, die op dat moment net geëindigd is. Het is mooi weer en lekker druk. Enkele straten zijn afgesloten voor verkeer en de knapste, snelste, meest sexy wagens staan ten toon gesteld en de Champagne vloeit rijkelijk, that's how it should be :)
Leuk begin van enkele Europees getinte dagen.

Maandag

Wederom een mooie dag. Niet overdreven zonnig maar wel 22 graden. Ik fiets eerst naar Old Montreal waar ik uiteindelijk de ganse voormiddag besteed.
Old Montreal 1 Old Montreal 2 Old Montreal 3
Het is er zo gezellig! Kleine straatjes met kasseiwegen, overal restaurantjes, een haven vlakbij,... 's Namiddags loop ik rond in het centrum en fiets ik gezellig rond. 's Avonds spreek ik af met Alex; een vriend van Sarah en Cyprien. Hij komt uit Frankrijk maar zit nu voor een jaar in Montreal voor werk. We gaan samen iets drinken en babbelen over onze avonturen. Heel gezellig en leuk om een avond met iemand te kunnen doorbrengen :)
Dinsdag is het enkel regen, regen, regen. Ik doe mijn laatste inkopen en neem om 15u40 de trein terug naar Toronto. Nadien moet ik nog een uur op de bus richting Milton dus het is na 22u wanneer ik thuis ben. 

Woensdag

WONDERLAND!!!
wonderland
Een dag in Canada's grootste attractiepark. Wel ja, dag... halve dag. Het is een weekdag en dus is het rustig in het park. Hierdoor moeten we zo goed als nergens lang aanschuiven. Echt zalig. Wel ongelofelijk vermoeiend. Op een uur hebben we 5 rollercoasters gedaan.

Het grappigste moment van de dag is op de meest rustige rit. Een treinritje door de bergen waar je per 2 in in een karretje zit. Noor en ik kruipen samen in een karretje, maar al snel beseffen we dat twee volwassen mensen niet gemaakt zijn voor zo'n karretje. Ik zit half op Noor haar bil, mijn knieën zitten bijna in mijn neus en Noor zit ook heel comfortabel.
Wonderland :)
Na een gezellig ritje arriveren we terug in het station. De volgende mensen staan al klaar. Iedereen stapt uit maar onze veiligheidsbar gaat niet omhoog. Door de micro horen we "push it down", we proberen maar mijn benen komen zodanig hoog dat er niet echt veel gebeurd. Ondertussen is het volledige treintje door leeg en wacht iedereen om in te stappen maar de twee volwassenen zitten vast in het treintje. Opnieuw roept iemand door de micro "Just push it down". Ik zit ondertussen met de slappe lach en we roepen terug dat we duwen maar dat er niets gebeurd. Ik kan niet meer stoppen met lachen. Iedereen kijkt naar ons. Een reus en dwerg in een karretje. Uiteindelijk komt iemand ons helpen en opent de bar. Oef...

De nieuwste rollercoaster is veruit de beste: Leviathan aka de Dragonrollercoaster. Je zit per 4 en gaat eerst helemaal omhoog, om vervolgens een val van meer dan 180 graden te maken... Letterlijk adembenemend. Uiteindelijk doe ik de Leviathan die dag 3 keer: 1 keer vooraan, 1 keer in het midden en 1 keer achteraan. I love it.
Leviathan
Om 14u zijn we (Noor, Ryan en mezelf) zodanig moe dat we richting huis keren. 
Ik ben nog geen 24 maar wat ik als kind kon (de ganse dag door op rollercoasters kruipen) wordt nu al een echte uitdaging.

's Avonds gaan we naar de film 'This is the end' en terug thuis duurt het geen 5 minuten of ik lig in slaap.

Donderdag

Inpakdag!!! Ik ben vandaag alleen thuis en dus gebruik ik de dag om laatste dingen in orde te brengen (abonnementen afsluiten, kamer opruimen, eten maken,...)

Ik begin met het maken van mijn zak. Ik ben 25 minuten bezig en ben hopeloos. Het lijkt wel alsof er een bom is ontploft in mijn kamer.
Packing
:D Ik bel mijn hulplijn in Nederland maar en die lacht zo hard dat ik een energieboost krijg. Anderhalf uur later is het overgrote deel ingepakt en opgeruimd en kan ik inschatten of ik alles in mijn bagage zal krijgen. Het zal moeilijk zijn maar het zou moeten lukken.

Om Ryan te bedanken maak ik zijn twee favoriete gerechten: Smokey Bayou (gehakt met rijst en kruiden) en Apple Crisp. Rond 17u30 heb ik met Noor, Ryan (van het werk) en Vaan afgesproken voor een laatste All You Can Eat sushi. Het wordt een bijzonder gezellige avond, met veel gelach en het ophalen van leuke herinneringen.

Last sushi

This is it. Mijn avontuur in Canada zit er op. Morgen neem ik nog afscheid op het werk met een ton aan chocolade, neuzekes en cadeautjes en om 15u voert Noor me naar de luchthaven. Ik kan het werkelijk niet geloven. Het zal zo raar zijn om weg te vliegen uit het land waar ik 3 maand gewoond, gewerkt, geleefd heb. Een land waar ik stiekem toch een beetje verliefd op geworden ben, of waar ik alleszins met veel plezier naar terugkom. Ik heb zo veel geleerd tijdens mijn stage bij Siemens. Ik had dit vooraf nooit mogen dromen. Daarnaast heb ik geweldige mensen leren kennen. Mensen die ik hopelijk ooit nog terug zal zien. Deze internationale ervaring was op alle vlakken ON-VER-GETELIJK en ik ben helemaal klaar voor een geweldige zomer met vrienden en familie!!! 

Last evening

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. Mams:
    14 juni 2013
    Ik kan het bijna niet geloven !!!
    Op voorhand leek het zo lang en nu is het voorbij...
    We kijken er hier allemaal naar uit om je terug in onze armen te sluiten...!
    Tot straks...

    Love you
    Mams
  2. SEYNHAEVE Michel:
    14 juni 2013
    Liefste Julie.We zijn blij met jou dat je stage er op zit.We zijn gisteren naar de bowling van onze vriendengroep geweest en, wonder boven wonder ,we hebben alle twee gewonnen. Ik bij de mannen en Oma bij de vrouwen .Nog hartelijk bedankt voor het kaartje dat je hebt opgestuurd . Oma was in de wolken.
    Veel VLEKJES van OMA en OPA