Buffalo shopping
7 mei 2013 - Buffalo, New York, Verenigde Staten
Vrijdag
Na het werk, rond 16u vertrekken Noor, Vaan en ik voor een shoppingtrip naar Buffalo, net over de grens. De rit is normaal een dik uur, en met file bijgerekend zouden we dus om 18u in Buffalo moeten zijn voor een langverwacht avondmaal in de Cheesecake Factory.
Was het maar waar…
We vertrekken zoals voorzien om 16u en zoals verwacht hebben we een beetje file om uit Oakville te rijden. Het stuk tot aan Niagara gaat vlot. Weinig volk op de baan, mooi weer, letterlijk geen vuiltje aan de lucht.
We zijn bijna aan de grens wanneer Noor plots: `Oh god, this can`t be real` roept.
Vaan doet net hetzelfde en ik kijk verdwaasd om me heen.
Er zijn drie bruggen waar je de grens kan oversteken. Normaal is de route die wij genomen hebben de vlotste. Echter, nog voor de brug, komen we tot stilstand. Ik zie een file van 100en meters voor me. Geen rijdende file, een stilstaande file. Drie baanvakken moeten samenvoegen op 1 baanvak. Lang verhaal kort, het duurt 1.5 uur eer we over de brug zijn en daar duurt het nog eens een klein uur alvorens we bij een van de vele grensbewakers komen.
We moeten onze paspoorten afgeven en de officier in kwestie vraagt meteen van welke nationaliteit we zijn.
Twee Canadezen en een Belg.
Tussendoor even een korte anekdote. In Canada mag je niet lachen op je paspoortfoto! Dit is het gevolg: 
Zeg nu zelf, ik zie er toch het minst verdacht uit? Of niet?
Dat dacht ik dus ook.
Het gesprek dat volgt gaat er vrij serieus aan toe:
Officier: `Julie? When was the last time you where in the States?`
Ik: `Three weeks ago` (on top of mind antwoord en nog correct ook)
Officier: `.... And where did you get your stamp?`
Ik: `I think New York` (serieus, alsof ik me dat herinner)
Officier: `No it says Canada`
Ik: `Oh ok`
Officier: `Uhu`
Hij is nog wat bezig met de paspoorten en zegt dan dat we naar Customs moeten en geeft mij een ticketje.
Onze paspoorten krijgen we pas als ik voorbij Customs gepasseerd ben. Noor en Vaan zeggen dat het normaal is omdat ik Europees ben.
We rijden 100 meter en gaan binnen in het gebouw.
Er zit zeker 30 man te wachten! En ik zie amper 2 agenten werken.
Ik ga mijn ongeduld niet omschrijven maar na een klein uur (sneller dan verwacht) wordt mijn naam afgeroepen en mag ik bij een van de agenten.
De reden waarom het plots snel ging: Een groep van 15 Indiërs hoorden samen. Thank you India!
De agent prutst nog een beetje aan mijn paspoort, mompelt nog iets over dat alle systemen platliggen en geeft me uiteindelijk de paspoorten en zegt: ‘Next time they ask you when you where in the States, give the exact date.’
Al dat, omdat ik 'Three weeks ago' zei… Achja, Amerika zeker :)
Het is ondertussen 21u, we hebben er dus exact 5 uur over gedaan, maar eindelijk zijn we de grens over!
Gelukkig ligt de Cheesecake Factory maar op 10 minuten rijden. Honger heb ik niet meer, dat punt zijn we al lang voorbij, maar ik bestel toch een pasta.
De Cheesecake Factory heeft een menukaart van meer dan 200 gerechten!!!
Het is een gigantisch restaurant en het zit nagenoeg bomvol.
De pasta smaakt echter ruimte voor kaastaart heb ik niet meer.
We vertrekken dan maar naar het hotel waar we nog gezellig roddelen over alle Siemens-collega's, goed lachen en dan in slaap vallen.
Zaterdag
Om 8u checken we uit en rijden we naar de Buffalo Factory Outlet.
Onderweg stoppen we aan de IHOP: Een ontbijtplek bekend om z'n omeletten, pannekoeken en wafels.
Amerikaanser kan echt niet.
Of integendeel:
Jaja, België is ook vertegenwoordigd!
Na het lekkere ontbijtje volgt een middagje shoppen. Heel bijzonder is het niet maar we amuseren ons en hebben een leuke tijd samen. Ik koop een paar zomerse outfits en rond 14u keren we terug naar huis. Op 1u30 rijden zijn Noor en ik terug in Milton. Ik denk dat dit ons avontuur van gisteren wel goed maakt.
Zondag
Vandaag is een prachtige dag! Stralende zon en rond de 24 graden.
In de voormiddag wandel ik naar de winkel. Een mooie stevige wandeling maar heerlijk om te zien hoe alles begint te leven in Milton. 
In de namiddag ga ik naar een klein parkje dat ik ontdekt heb, op 10 minuten wandelen van Noors huis. 
Daar spendeer ik de ganse namiddag in de zon. Heerlijk!
In Nederland doen ze op hetzelfde moment exact hetzelfde. Ik krijg de ganse vriendengroep van Bernard aan de lijn en hoor steeds weer hoe graag ze mij er bij hadden willen hebben. Het is iets kleins, maar het doet me zo ongelofelijk goed om te horen! :D Ik kan niet wachten de zomer te starten en alle BBQ-schade in te halen!
Hey Julie, ik stel voor dat we de Niagara Falls alleen van de canadese kant bekijken ...:-)
Love you !!!
Mams
Ver van elkaar, maar toch ook niet. Toen jij in het zonnetje lag zondagmiddag, was ik aan het genieten van de avondzon met een glaasje cava in het citadelpark. Great minds think alike ;)
Ja met recht missen doen wij je zeker.
Super fijn de mams van Julie, nog 8 nachtjes, wij wensen jullie samen onwijs veel plezier in Canada.
Dikke kus van ons.
Kleintje, great minds DO think alike! You learned from the best :D
Liesbeth en Leo, ik denk dat mijn mama het kan beamen maar Nederlanders worden momenteel graag gezien hier ;)
Dikke kus!
VLEKJES van OMA en OPA
Iedere keer als ik op Chicago vlieg verloopt het als volgt :
1) vlak voordat we landen op O'Hare neemt de Swiss piloot een beetje gas terug.
2) de tot op dat moment achter ons vliegende volgepakte Boeing 777's uit Dehli en Karachi halen ons dankbaar in.
3) US immigration services weet inmiddels dat er 3 volle vliegtuigen aankomen dus volledig volgens policy sluiten ze 12 van de 14 loketten.
4) tegen de tijd dat ik in de immigration hal aankom staan er 250 Indiers en 300 Pakistani aan te schuiven aan balie nummer 2. Balie nummer 1 is alleen voor invaliden dus ik ben nummer 551 aan balie 2.
5) vervolgens is het 2.5 uur schuifelen al hopende dat toch zeker 1 of 2 van mijn voorgangers toeristen zijn en dus niet de verzwaarde Greencard check moeten ondergaan.
6) zeker 20% van de 550 voorgangers zijn kleine kinderen en 100% daarvan hebben inmiddels de luier vol zitten. Behalve dat het nogal kwalijk riekt worden ze er ook chagrijnig van dus het word een waar festijn voor de reuk en gehoor organen. Intussen koop ik via mijn smartphone aandelen Axe want er is duidelijk een gat in de deodorant markt in India en Pakistan.
7) het bereiken van balie 2 is inmiddels een soort orgastische fantasie geworden.
8) eindelijk aan de beurt... Streng word je aangestaard door officer Dick Jerckson. Dick komt oorspronkelijk uit Shitstick, Arkansas en heeft een bloedhekel aan ongeveer de gehele mensheid. De afstand tussen Dick zijn ogen en zijn hersenen is nogal lang dus hij staart zeker 5 minuten naar mijn paspoortfoto. Dan vingerafdrukken, webcam foto....een sneer ; when are you leaving!?... Stempel,stempl,stempel.......youhoooooooooo.... Welcome to America.
Sluit me dus aan bij de rest... Blijf aan de canadese kant :-))
Ben blij te horen/lezen dat het je goed gaat... (Krijg wel vreselijke honger van al die restaurant verhalen).
Marc...xxx
Dick Jerckson zit blijkbaar overal ;) Hilarisch.
Zolang we er de humor maar van inzien he :)
xxx
VLEKJES van OMA en OPA
Ik kwijl vooral als ik al die foto's zie met de mooie blauwe lucht. Hier in België blijft het koud en grijs. Toch vandaag de bbq boven gehaald.
Vandaag jouw mama gezien. Ze ziet er echt naar uit hoor!!!!
Ik wens jullie een super leuke periode samen, Ik vind jouw verhalen heel boeiend en zie Oakland zo voor me. Een 10 tal jaar geleden heb ik er gefietst toen we Joris een bezoekje brachten. Doe hem trouwens vele groeten van mij en tot later .Lieve groet hilde
Ja het is echt ongelofelijk hoe deze stage tot nu al verlopen is.
Ik had nooit gedacht dat ik zo veel zou moeten doen en dat ik echt zo veel vertrouwen zou krijgen. Natuurlijk hoop je dat wel, maar je hoort altijd stageverhalen waar je als stagiare instaat voor de koffie en de kopies :)
Hier is dat dus allesbehalve zo, echt geweldig.
Het weer is hier momenteel terug ok maar normaal zou het hier echt stukken beter moeten zijn voor de tijd van het jaar. Ze verwachten wel terug warmere temperaturen en volgend weekend zie ik 20-24 graden op de radar dus ik denk dat mama de zon meebrengt :)
Ik zal Joris zeker en vast de groeten doen!
Ik ben vrijdag trouwens bij hem thuis gaan eten, meer daarover in mijn volgende blog :)
Dikke kus!
VLEKJES van OMA en OPA